«من خوش‌بختی را لحظه‌ای می‌دانم و چیزی را که بتواند بیش از یک یا دو و حداکثر سه ثانیه دوام بیاورد خوش‌بختی نمی‌دانم»
این لحظه‌های یک یا دو و حداکثر سه ثانیه‌ای را به‌دست آوردن و به‌دست آوردن شاید مهم‌ترین و واجب‌ترین کاری باشه که در موردش فکر می‌کنم و علاقه دارم... حس می‌کنم اگر استقلالی بین من و زندگی وجود داشته باشد،قطعن "من" رو بیش‌تر دوست می‌دارم و خوش‌حالم که هیچ‌وقت آسوده خاطر نبوده‌ام، چون برای آسودگیِ کامل باید مُرد.طولِ هر ثانیه‌ای که برای هر کداممان یک اندازه‌ای‌ست، شوخی بر نمی‌دارد اما می‌تواند زیبا باشد.
امروز،من
ب
ه
د
ن
ی
ا
ا
و
م
د
م
